Δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το σκοπό της επισκέψεως του στην Κύπρο ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης: «Ειμαι εδώ» , δήλωσε στη Λευκωσία, «για να στηρίξω τον Αβέρωφ Νεοφύτου στον αγώνα του». Σε ποιόν αγώνα αναφέρεται ο κ. Μητσοτάκης , όταν είναι γνωστό οτι ο κ. Αβέρωφ προεξάρχει στην ενδοτική πολιτική και συμπλέει μάλιστα σ’ αυτό και με το ΑΚΕΛ, που έχει την ιδιά πολιτική, με πρόσχημα τη λύση δήθεν του Κυπριακού, πάνω στη βάση της διζωνικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα;
Η Τουρκική πλευρά, αφού επέβαλε τη διζωνική ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα, στην Ελληνική πλευρά, που την κατέστησε σημαία δήθεν «αγώνα» , μετακινήθηκε στη θέση των δυο ισοτίμων κρατών και της συνομοσπονδίας, δηλώνοντας απροκάλυπτα οτι η ομοσπονδία είναι νεκρή και ζητώντας από την Ελληνική πλευρά ν’ αναγνωρίσει, προκαταβολικά μάλιστα, πριν την επανάληψη οποιωνδήποτε συνομιλίων, το ψευδοκράτος ως ισότιμο και ισοκυρίαρχο.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης , σε πλήρη σύμπνοια με τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, επανέφερε στο Υπουργείο Εξωτερικών τον Γιαννάκη Κασουλίδη για να συνεχίσει , ακόμη και κάτω από τις συνθήκες αυτές, την πολιτική του κατευνασμού, του ενδοτισμού και των μονομερών υποχωρήσεων προς την Τουρκική πλευρά, με πρόσχημα τη διάσωση δήθεν της περίκλειστης Αμμοχώστου από τον επαπειλούμενο εποικισμό. Ο κ. Κασουλίδης ανέλαβε να προτείνει , εκ μέρους της Ελληνικής πλευράς, Μέτρα Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), με τα οποία ανοίγει ουσιαστικά ο δρόμος για την αναγνώριση του ψευδοκράτους και την παραγραφή της Τουρκικής κατοχής. Πρότεινε, συγκεκριμένα, να τεθεί η περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με προοπτική την επιστροφή σ’ αυτήν των νομίμων κατοίκων της, και η Ελληνική πλευρά να δεχθεί, σε αντάλλαγμα, τη νομιμοποίηση των διεθνών πτήσεων από το αεροδρόμιο της Τύμπου και των εισαγωγών – εξαγωγών από το κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Η Τουρκική πλευρά απέρριψε και τα προτεινόμενα ΜΟΕ και θέτει ως απαρέγκλιτο ορό την αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ισοκυριάρχου μέρους, με αυτονόητη κατάργηση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, που καταδικάζουν την ανακήρυξη ανεξάρτητου Τουρκοκυπριακου κράτους. Η Άγκυρα πολλαπλασιάζει επίσης τις κινήσεις για ενδεχόμενη προσάρτηση των κατεχομένων.
Ενώπιον αυτής της καταστάσεως, αλλά και της γενικότερης Τουρκικής επιθετικότητας, που εκδηλώνεται με νέα κρίση στο Αιγαιο, αντι Αθήνα και Λευκωσία να συντονίσουν την πολιτική και την αμυνά τους, στο πλαίσιο μιας ενιαίας εθνικής στρατηγικής, προτάσσουν εκλογικές ανάγκες και σκοπιμότητες. Ο κ. Μητσοτάκης πήγε στην Κύπρο ως κομματάρχης, για να στηρίξει μια ολέθρια πολιτική κατευνασμού και ενδοτισμού στην Κύπρο, στο πρόσωπο του πιο προκλητικού και απροκάλυπτου υπέρμαχου της, του Αβέρωφ Νεοφύτου.
Ποιά είναι η «λύση» που προωθεί και προπαγανδίζει ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου; Η διζωνική ομοσπονδία, στην πραγματικότητα συνομοσπονδία, με πολιτική ισότητα δυο συνιστώντων κρατών. Την κατάλυση δηλαδή της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υποκατάστασή της από ενα δικέφαλο μόρφωμα, που δεν θα μπορούσε να πάρει καμιά απόφαση, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Άγκυρας, και το οποίο θα έθετε ουσιαστικά ολόκληρη την Κύπρο υπό Τουρκικό γεωπολιτικό έλεγχο, με άδηλο το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού.
Ο απίστευτος ενδοτισμός της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, όπως και του ΑΚΕΛ, έφτασε στο σημείο να προτείνει για το φυσικό αέριο της Κύπρου, πέρα από μια λεόντεια συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων, και την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου από την Κύπρο στην Τουρκία. Τις ιδέες αυτές τις εξέφρασε τόσο ο Αβέρωφ Νεοφύτου του ΔΗΣΥ όσο και η ηγεσία του ΑΚΕΛ. Ο υποψήφιος του τελευταίου στις Προεδρικές εκλογές πρέσβυς Μαυρογιάννης και πρώην εκπρόσωπος της Ελληνικής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες, δήλωσε, προσφάτως , οτι «Προκρίνει τη διοχέτευση φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Τουρκία, πριν από τη λύση του Κυπριακού, για τις εσωτερικές της ανάγκες». Αντιλαμβάνεται κανείς τι σημαίνουν δηλώσεις του είδους αυτού από μια χώρα που ήταν και , υποτίθεται , πως είναι ακόμη εταίρος για την κατασκευή του αγωγού East Med και τι σημαίνουν επίσης για την τύχη του φυσικού αερίου της Κύπρου.
Αυτούς και αυτές τις πολιτικές πήγε να στηρίξει στην Κύπρο ο κ. Μητσοτάκης, σκιαμαχώντας εναντίον των δυο κρατών, για να συσκοτίσει την πολιτική του και να δώσει την εντύπωση οτι ανθίσταται στις Τουρκικές επιδιώξεις. Ο Τουρκικός όμως μαξιμαλισμός δεν συγκαλύπτει τις απαράδεκτες υποχωρήσεις που έχουν γίνει και την ακολουθούμενη πολιτική που οδηγεί στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην υποδούλωση της Ελληνικής πλειοψηφίας στην Τουρκική μειοψηφία και μέσω αυτής στη Άγκυρα, με αποτέλεσμα ολόκληρη η Κύπρος να υποθηκεύεται στην Άγκυρα , με ότι αυτό σημαίνει για τη στρατηγική θέση της Ελλάδος και το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού.
Η κατολίσθηση αυτή στο εσωτερικό μέτωπο της Κύπρου και η πολιτική αποστασιοποιήσεως από την Κύπρο, που ακολουθεί η Αθήνα, με πρόσχημα το γνωστό δήθεν δόγμα «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται», έχει ήδη συνέπειες για την Ελληνική πλευρά. Ελλάδα και Κύπρος έμειναν εκτός της μεγάλης στρατηγικής συμφωνίας, που υπέγραψαν το Ισραήλ και η Αίγυπτος με την ΕΕ για την εξαγωγή σ’ αυτήν φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο.
Η επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Κύπρο, ιδιαίτερα υπό τις σημερινές περιστάσεις, θα έπρεπε να έχει ένα άλλο νόημα. Να είναι, πρωτ’ απ’ ολα, ένα μήνυμα κοινού μετώπου Ελλάδος – Κύπρου και κοινού αγώνα. Να είναι, κατά δεύτερο λόγο, ένα μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν υποστηρίζει και δεν συμπαρίσταται σε πολιτικές, που οδηγούν σε κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε υπαγωγή ολόκληρης της Κύπρου υπό Τουρκικό στρατηγικό έλεγχο, με τη φενάκη μιας δήθεν « λύσεως». Να είναι, κατά τρίτο λόγο, ένα μήνυμα προς τη διεθνή κοινή γνώμη ότι εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή υπάρχει και στην Κύπρο, από μια χώρα μάλιστα που είναι μέλος του ΝΑΤΟ και εναντίον μιας χώρας της ΕΕ. Να είναι, κατά τέταρτο λόγο, ένα μήνυμα αποφασιστικότητας ότι η Ελλάδα δεν θα επιτρέψει στην Τουρκία να επιβάλει στην Κύπρο τη λύση που επιδιώκει και ότι ο αγώνας Ελλάδος – Κύπρου είναι κοινός.
Η Πατριωτική Ένωση καταγγέλλει την κομματοκρατική συμπεριφορά του κ. Μητσοτάκη στην Κύπρο, που δεν αρμόζει σε Έλληνα Πρωθυπουργό, υπό τις σημερινές μάλιστα περιστάσεις. Καταγγέλλει ακόμη περισσότερο την ανεπιφύλακτη υποστήριξη που παρέσχε στον υποψήφιο του ΔΗΣΥ στις Προεδρικές εκλογές Αβέρωφ Νεοφύτου, που εκφράζει τις πιο απαράδεκτες και επικίνδυνες κατευναστικές και ενδοτικές πολιτικές στο Κυπριακό.
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος όφειλε και έπρεπε να εκφράσει την εθνική αλληλεγγύη στον Κυπριακό λαό και να στείλει το μήνυμα ότι ο αγώνας της Κύπρου και της Ελλάδος κατά του Τουρκικού επεκτατισμού και ηγεμονισμού είναι κοινός και ότι η Ελλάδα δεν θα επιτρέψει στην Άγκυρα να κάνει πράξη τους σχεδιασμούς της για στρατηγικό έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, για την προβολή ισχύος και επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο.
Περικλής Νεάρχου
Πρέσβυς ε.τ.
Υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής & Αμυνας